Έληξε η αμφισβήτηση και μια οργιαστική Σιγή βλάστησε σ’ όλες τις ρωγμές
Προσέξτε πόσο Ακίνητος είναι αυτός ο Νέος Άνθρωπος, πόσον Αμίλητο Φόνο κουβαλάει μέσα του και φοβηθείτε το Νέο Λόγο, τις Λέξεις για Νοήματα και Εικόνες που ποτέ δεν μιλήθηκανΈληξε η αμφισβήτηση....
View ArticleΕπικεφαλίδες Λέξεις παράπεσαν ανάμεσα νύχτας κι αυγής και ονειρεύονται έξω...
Σε κάθε γλώσσα υπάρχουν λέξεις που «κυριολεκτούν»! Η λέξη χάδι πραγματικά χαϊδεύει (Μαρία Μήτσορα) και ΛΕΞΕΙΣ έξω φρενών που περιφραστικά θα (ήθελαν) να συμβολίζουν την ΥΠΕΡΟΨΙΑ και τη ΜΕΘΗ της εικόνας...
View ArticleΣτιγμή μοναδική του χρόνου λάφυρο που ψηλαφώντας προχώρησα στο σκοτεινό...
Σε κράτησα νυχτερινή απτή κι όνειρο δεν ήταν, πλάνη δεν ήτανε της στέρησης, αντικατοπτρισμός της στερημένης φαντασίας που μπλέχτηκαν τα σώματά μας που πάλεψαν που ο θάνατος για μια στιγμή μοναδική έχει...
View ArticleΧρόνια οι άνθρωποι ζούσαν χωρίς την ελπίδα
Πηγαίναμε σαν να ήταν το μέρος αυτό γυρισμός των ανθρώπων. Μας τραβούσε μια έλξη και τα πόδια βάδιζαν χωρίς να βλέπουν τα μάτια. Κι ήταν ο τόπος όλων των νεκρών ανθρώπων. Μεγάλος, θεόρατος τύμβος. Και...
View ArticleΓι’ αυτήν κι όλες τις Ιππολύτες που δεν γνώρισα και που σφίγγουν στην αγκαλιά...
ΘΗΡΑ, 1650ΠΧΧΡΟ[ΝΙΚΟ]Ν ΚΕΙ[ΜΕ]ΝΟΝ ΑΓ[ΝΩ]ΣΤΟΥ ΣΥΓ[ΓΡ]ΑΦΕΩΣ [Ο]ΠΩΣ ΑΝΕ[ΥΡΕ]ΘΗ ΚΑΙ ΑΝ[ΕΓ]ΝΩΣΘΗ ΕΙΣ ΠΡΟ[ΣΦ]ΑΤΟΥΣ [ΑΝΑΣ]ΚΑΦΑΣΚωπηλατούμε απ'το πρωί. Τα κελεύσματα δυναμώνουν καθώς το ηφαίστειο βρυχάται πίσω...
View ArticleΠροφητικό Τσαρλς Μπουκόφσκι: γεννημένοι σ’ αυτό το θλιβερό θανατικό μιας...
Απαραίτητη διευκρίνιση: κάθε ομοιότητα με την τρέχουσα πραγματικότητα καθόλου μα καθόλου συμπτωματική… κι η ΚΟΛΑΣΗ του ΔΑΝΤΗ μπροστά στην κόλαση των μνημονίων μοιάζει, πραγματικά, με παιδική χαρά!...
View ArticleΛωτρεαμόν, Ανείπωτη ικανοποίηση από ασάλευτη έκσταση αναρίθμητων ηδονών...
Δεν είναι καλό να διαβάσει όλος ο κόσμος της σελίδες που θ’ ακολουθήσουν. Ελάχιστοι μόνον μπορούν να γευτούν ακίνδυνα αυτόν εδώ τον πικρό καρπό. Γι’ αυτό, λοιπόν, άτολμη ψυχή, πριν ξανοιχτείς μακρύτερα...
View ArticleΝάσος Βαγενάς, Ο εσωτερικός κόσμος του ποιητή βλέπει την ανθρωπότητα να περνά...
Ποίηση – ή καλύτερα, η αναίρεση του μηδενός – είναι μια σκοτεινή λειτουργία του φωτός, που συντελείται βαθύτερα από κάθε τι στο αίμα. Άνθρωποι που δεν διακρίνονται από αυτή τη δωρεά διαθέτουν τον...
View ArticleΕ.Χ. Γονατάς, Μπροστά μου υψωνόταν αγέρωχο, το πανάρχαιο δένδρο με τη...
... Μια βραχνή φωνή αντήχησε μες την ψυχή μου. Έπεσα στα γόνατα. Καθώς προσευχόμουν, είδα τα χέρια μου τ'απλωμένα ικετευτικά, να φεύγουν απ'τους ώμους μου και σαν περιστέρια να περνούν ψηλά...
View ArticleΆννα Αφεντουλίδου, Η Πεταλούδα που έχασε τα φτερά της
Περπατούσε πάντα με πολύ στητή πλάτη. Της είχε μείνει από τη μαθητεία της στο μπαλέτο. Η δασκάλα της κρατούσε κάτι σαν χάρακα. Ποτέ δεν κατάφερε να δει τι ακριβώς ήταν. Της ίσιωνε τη στάση του κορμού,...
View ArticleΜιχάλης Γκανάς, Πού πας γυμνή φορώντας σπάρτα στο κεφάλι
Έρχονται τα παλιά πουλιά και πέφτουν μέσα μου με ορμή. Ψηλώνω σαν τοπίο, δε βλέπω τίποτα απ'τη σκόνη. Είναι όλα άσπρα κι ύστερα όλα μαύρα κι είμαι μια κουκίδα στις αστραπές των χρωμάτων τους. Με μάτια...
View ArticleΜαρία Μήτσορα, Να πώς έγινε και χάθηκε για πάντα από τη γλώσσα των ανθρώπων...
Έψαξα στο δρόμο αυτό που τότε το λέγαμε χελωνότριχα την άκρη δηλαδή μιας κλωστής που άφηνε ο άνθρωπος πίσω του με το σημάδι του για να μπορεί να γυρίζει σιγά-σιγά στο σπίτι του το βράδυ… Έφευγα...
View ArticleΜάριος Χάκκας, Μπιντές, σκάψανε μέσα βαθιά μας τερμίτες, όπως το σαράκι το ξύλο
Τα καλύτερα χρόνια τα σπατάλησα σαν το μέρμηγκα κουβαλώντας και σιάχνοντας, οικοδομώντας τελικά αυτό τον μπιντέ ώσπου με κατάπιε η καταβόθρα του [Ο ΜΠΙΝΤΕΣ και άλλες ΙΣΤΟΡΙΕΣ (1970), το βιβλίο με το...
View ArticleΧόρχε Λουίς Μπόρχες, Έχω πάντα στο νου μου μια ιστορία που θα γίνει διήγημα ή...
Το ζύγωμα της θάλασσας ή των γυναικών, το φεγγάρι απ’ όπου έπεσε ένα λιοντάρι, το δυνατό κρασί, το καθένα χωριστά κι όλα μαζί μπορούσαν να γεμίσουν την έκταση της ψυχής του… Ήξερε τι θα πει φόβος, όμως...
View ArticleΑργύρης Χιόνης, Πρελούδιο στο απομεσήμερο ενός Φαύνου και (επιστέγασμα) ο...
Αυτήμόλις είχε κλείσει τα είκοσι τρία, αυτόςπλησίαζε τα εξήντα. Αυτήείχε μόλις εκδώσει την πρώτη ποιητική συλλογή της, αλλά ανυπομονούσε ήδη για αναγνώριση, για καταξίωση. Αυτός, αφού είχε φτύσει αίμα...
View ArticleLouis Aragon, Τα μονοπάτια της δημιουργίας των λέξεων
Κάνω πράξεις αριθμητικές μόνο και μόνο να γεννιούνται πάνω στο χαρτί ψηφία κι αναπάντεχοι αριθμοί που το νόημά τους μου διαφεύγει – και μετά κάθομαι κι ονειρεύομαι…Με αυτό τον τρόπο γράφω...
View Article(προς μοιραίους ψηφοφόρους) Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου (αποσπάσματα...
Στην πολιτική, όπως και στα υπόλοιπα της ζωής, μετράνε πολύ δυο αρχές: να μην έχεις πολλές αυταπάτες και να μην παύεις να πιστεύεις πως οτιδήποτε κάνεις μπορεί να είναι χρήσιμο. Και το πιο χρήσιμο...
View ArticleΠρόβα θεάτρου, πρόβα ζωής και θανάτου
Ο Οιδίποδας βγάζει τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια μόνο και μόνο για ν’ αντικρύσει την αλήθεια που του στερεί ο κόσμος των αισθητών. Να είναι άραγε αυτό, πέρα από ιδεαλισμός, και η πεμπτουσία του...
View ArticleΆννα Αφεντουλίδου, Ένας Ποιητής που αναζητούσε μίαν επίμονη έμπνευση και μια...
Μούσα πολύτροπη εκείνο το πρώτο φιλί, Με καλούσε και με καλούσε ξανά και ξανά με τη χαμηλόφωνη, σχεδόν μελωδική φωνή του τόσο επίμονα και τρυφερά, σχεδόν βασανιστικά. Ώσπου τα κατάφερε να με βγάλει...
View ArticleΓιώργος Χειμωνάς, Ο συγγραφέας δεν μπορεί ν’ αντέξει τη μοναξιά του
Το πρόβλημα που θα μένει πάντα ανοιχτό αφορά το Σύγχρονο Λόγο Γραφής: ποια είναι η μοίρα του πεζού λόγου, πώς αυτός μπορεί σήμερα να είναι δραστικός, ζωντανός, διεγερτικός αλλά και τραχύς, μνησίκακος,...
View Article