Σε κάθε γλώσσα υπάρχουν λέξεις που «κυριολεκτούν»! Η λέξη χάδι πραγματικά χαϊδεύει (Μαρία Μήτσορα) και ΛΕΞΕΙΣ έξω φρενών που περιφραστικά θα (ήθελαν) να συμβολίζουν την ΥΠΕΡΟΨΙΑ και τη ΜΕΘΗ της εικόνας τους (ένα Ποίημα αειφόρο που κάθε τρεις και λίγο αλλάζει το ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ στιχοπουκάμισο των λέξεων του)
Όπως λέμε τη λέξη ΠΟΤΑΜΙ και ποτάμι περνάει μέσα από το στόμα μας. Πίσω από e-λέξεις ψευδώνυμες, φράσεις πανέτοιμες, νοήματα αστραφτερά, εικόνες ιλουστρασιόν, φανταστική οπτική γωνία, εικονική πραγματικότητα και δεν μπορώ να κάνω αλλιώς παρά ν’ αντιγράφω και να επικολλώ να χαλούν τα πλήκτρα της μηχανής, να φθείρεται η ταινία, να τελειώνει το χαρτί κι ακόμα δεν έχω πει ούτε το ένα εκατοστό από κείνα που στριμώχνονται μέσα μου. Τι δίψα είναι αυτή για μπουρλότο θεέ μου; Τούτο μόνο να ξέρεις μου είπαν: «ό,τι σώσεις μες στην Αστραπή καθαρό στον αιώνα θα διαρκέσει και σύψυχο το άστρο μας θα πάει σαράντα οργιές μπροστά, να σαλτάρει από τη γκουανταλάχαρα ως τη Σαλονίκη με διπλό ΚΛΙΚ σε μια στρίγγλα αστροφεγγιά»! Έτσι, Διυλίζοντας εικόνες λέξεων και καταπίνοντας την πολυσημία των χρωμάτων τους, θα κριθεί κάθε Άνοιξη από τη Χαρά της από το Χρώμα του κάθε Λουλούδι κι απ’ το Ανατρίχιασμα το κάθε Φιλί (Μίλτος Σαχτούρης)
Τράβα, λοιπόν, μια λέξη, μικρή πράσινηλέξη, απ’ την ευθυμία μιας στιγμής,
όπως την περιγράφουν οι κάμποι κι όλα τα είδη της γης που επιθυμούν ν’ ανθίσουν.
Ακόμα κι αν πεις «πέτρα»που είναι άσπαστη λέξη,
αμήν ένας ψίθυρος απ’ τις γύρω κορφές
εκβάλλει στο παράθυρό σου…
Δε λιγοστεύει η σιωπή με μια λέξη.
Μα πιο πολύ η λέξη«φεγγάρι»
πρασινίζει από ερωτευμένα όνειρα
καθώς στη χάρτινη ήβη της
μένει πάντα κάποια γύρις λέξεων
για την επικονίαση μαγικού ρεαλισμού.
Ας πούμε πως υπάρχει η λέξη,
που θα επινοούμε αεί με έκλαμψη
γυρεύοντας πρόσχημα απ’ Όνειρα
για ένα πουκάμισο αδειανό
για μια «Ωραία Ελένη».
Ας υπάρχει, έστω, γοητεία λέξεων
για την αποκλεισμένη επιθυμία
σαν ζωγραφιά στην Άνοιξη της Ποίησης
Ευσεβών Πόθων.
(κι άλλα φωνήεντα από το καλό ριζικό των λέξεων για την εφηβεία ΧΛΟΗΣ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ τελευταίου σώματος στο λίγο ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ Ποίησης εκεί στα ιστολόγια με τίτλο, όνομα και χάρη, στίχων Κικής Δημουλά: «Ανάμεσα νύχτας κι αυγής παράπεσαν ΕΠΙΚΕΦΑΛΙΔΕΣ ΛΕΞΕΙΣ που ονειρεύονται φωνήεντα: http://www.afterzed.gr/kartas/ )