Μαρία Βέρρου, Εκεί στον ορισμό του ορίζοντα πατώ για να βρω τη συνέχεια…
ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ Το είδα και το μάζεψα. Ήταν όμορφο, είχε ένα χρώμα γκρι αριστοκρατικό, θαυμάσιο κειμήλιο, κάποιος το είχε χάσει ή του είχε πέσει από το κεφάλι, άγνωστο πως είναι δυνατόν να σου φεύγει ένα...
View ArticleΔημήτρης Τανούδης, Σ’ αυτό το απατηλά απέραντο λιβάδι τα ξαπλωμένα σώματα...
Το απόθεμα θάλασσας που κρύβουν τα όστρακα στη μαλακή τους σάρκα δεν ήταν παρά τα ίδια τους τα ανθρώπινα δάκρυα όλα αυτά τα δάκρυα που είχαν ξεκινήσει σαν άμορφες ουσίες μες απ'τα σωθικά τους και,...
View ArticleΞαναγράφοντας τις αναμνήσεις που χάνονται
Ξαναγράφοντας αυτό που χάθηκεΑποφασίζουν να ερωτευτούν και το κάνουν. Αποφασίζουν να παραμείνουν μαζί σαν μια ιστορία δίχως τέλος και το κάνουν. Μια μέρα όμως εκείνος επιστρέφει αργά και εκείνη είναι...
View ArticleΛιλή Ζωγράφου, Χανόμουν για την αγάπη Του και τραγουδούσα με το κορμί μου...
Δεκάξι απογέματα κάθονταν με τα κεφάλια αντικριστά, ακουμπισμένα στους τοίχους των μπαλκονιών τους μ’ ένα βιβλίο στο χέρι ο καθένας, που καμιά σελίδα του δεν γύρισε ποτέ, καθώς τα μάτια μένανε...
View ArticleΣκοτεινή Κυρία της Ποίησης, ντυμένη φόνο και ηδονή, κάτω από τη νεκρή βιζόν,...
(η σχέση του ποιητή με την ποίηση)Ποια είναι, λοιπόν, η Σκοτεινή Κυρίαπου έβαλε στον τίτλο ενός ποιήματός του ο Αργύρης Χιόνης;Είναι η έμπνευση τάχα ή το αποτέλεσμα; Είναι η Μούσα της ποίησης ή η ίδια...
View ArticleΔημήτρης Τανούδης, Κι ονειρεύτηκα πως ήμουν εγώ πέταλο τσακισμένο σ’ ένα...
Ερχόμουν εγώ κάθε νύχτα κι άφηνα ένα λευκό τριαντάφυλλο στο περβάζι της πόρτας της. Δεν περνούσε κανείς τέτοιες ώρες κι έβρεχε συχνά αυτή την ψιλή βροχούλα που ταιριάζει με τη μοναξιά και σα να μην...
View ArticleΈρωτας, ένα οικοσύστημα σαν όλα τα άλλα: δεν μπορείς να το εκμεταλλεύεσαι, να...
Είχαμε την πεποίθηση πως ο έρωτας θα υπάρχει για πάντα, όπως ο αέρας, όπως το νερό, όπως το καλοκαίρι, όπως ο ήλιος. Ο έρωτας μπορούσε να φροντίζει τον εαυτό του. Δεν δώσαμε σημασία στη κλίση που...
View ArticleΆννα Αφεντουλίδου, Η Πεταλούδα που έχασε τα φτερά της
Περπατούσε πάντα με πολύ στητή πλάτη. Της είχε μείνει από τη μαθητεία της στο μπαλέτο. Η δασκάλα της κρατούσε κάτι σαν χάρακα. Ποτέ δεν κατάφερε να δει τι ακριβώς ήταν. Της ίσιωνε τη στάση του κορμού,...
View ArticleΑθηνάκης Δημήτρης, Σκιές ασώματες γυρνούν κι οι μοναξιές μαζί τους Μήδειες
Χαράζει......μετά από μιας νύχτας ουρλιαχτό: Χτες, για μια στιγμή, ονειρεύτηκα ότι δε μένω στο Λόφο του Στρέφη, αλλά στο λόγο που στρέφει· προς το μέρος σου, για να σε βρει. Σε βρήκε και, έκτοτε, μένω...
View ArticleΜόνη πραγματική ζωή οι Λέξεις σαν ξεπηδάνε απ’ τα δάχτυλα το στόμα τα μάτια...
Αγαπάω σημαίνει κάνω ένδοξο έναν άνθρωπο, σημαίνει κάνω υπέρβαση του ανθρώπινου τέλους. Όποια να είναι η ιδέα κι όποια η προφητεία ο άνθρωπος θα χρησιμοποιεί πάντα ανθρώπους και πάντα με ανθρώπους θα...
View ArticleΔΕΝΔΡΟ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ: Γενναίο δένδρο, συ που κηρύττεις στους ανθρώπους πράξεις...
Δεν ήξερα πως δεν ξέρω τι είμαι, είπε το δένδρο. Να πάω πού; Εδώ τουλάχιστον, κάποιος μπορεί να θυμηθεί μιαν άκρη… Όμως το δένδρο που δεν ήταν δένδρο, το δένδρο που ’ψαχνε να γίνει άνθρωπος, είχε ακόμα...
View ArticleGAME OVER: ο πρίγκιπας, η ξυπόλυτη γκόμενα κι ο κλέφτης που χάνει τις γόβες...
Ο πρίγκιπας καβάλα σε μια μηχανή γυρίζει τον κόσμο να ψάξει την ξυπόλυτη. Οι γόβες σχεδόν αφόρετες στα χέρια του, άκομψες στα πόδια της. Και τότε δυο πόδια με τρίχες και κάλλους μπαίνουν στα γοβάκια κι...
View ArticleΝάνος Βαλαωρίτης, Προσπαθώντας να θυμηθώ τα όνειρά μου το σεληνόφωτο με τα...
Από τον τάφο των μαλλιών μιας ηλιαχτίδας πέφτω στα γόνατα και παρακαλάω τον πρώτο τυχόντα να μου πει την αλήθεια για τα ερωτηματικά που συμβολίζουνε το σεβαστό φεγγάρι…Δε θυμάμαι ποτέ το πρόσωπο των...
View ArticleΟΚΤΑΝΑ: ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ θα υπάρξει μια νέα Πόλις, πρωτεύουσα της...
Όσοι από σας πια βαρεθήκατε στον κόσμον αυτόν τον άδικον και τον βλακώδη να άγεσθε και να φέρεσθε από τους ψεύτες, από τους σοφιστάς και λαοπλάνους, όσοι πια βαρεθήκατε οι δεσμοφύλακές σας σαν τόπια...
View ArticleΚόψε μου το Δεσμό το Γόρδιο
Ο ΙΣΜΑΕΛ ΓΚΟΝΤΙΝΕΘ, διαυγὴς ἀκόμα, παρατηρεῖ πῶς τὸ σῶμα του ταλαντεύεται, σὰν κούκλα, κρεμασμένη ἀπὸ τὸ ταβάνι τοῦ δωματίου καὶ μετανιώνει ποὺ ὑπέκυψε σὲ ἐκείνη τὴν...
View ArticleΔΙΚΗ του Κάφκα, ΑΝΤΙΚΛΕΙΔΙΑ του Παυλόπουλου κι άλλες παράλληλες ιστορίες Μπόρχες
Παραβολές με συμβάντα της σύγχρονης αστικής ζωής στον… άτυπο διάλογο ανάμεσα στους ποιητές των αιώνων: «είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας: σπέρνουνται γεννιούνται σαν τα βρέφη, ριζώνουν...
View ArticleΠώς ν’ απαγγείλεις Ποίηση: ποτέ μην προσπαθήσεις να υψωθείς από το πάτωμα,...
Πάρε τη λέξη πεταλούδα.Για να πεις αυτή τη λέξη δεν χρειάζεται να κάνεις τη φωνή σου πιο ελαφριά από ένα γραμμάριο, ούτε χρειάζεται να την εφοδιάσεις με μικρά σκονισμένα φτερά. Δεν χρειάζεται να...
View ArticleΚληρωτοί παρατεταμένης κοινής ησυχίας ή μέλη μιας γενιάς που θα χαθεί...
Όταν ο Ιστορικός του μέλλοντος μιλήσει για την πρώτη τετραετία του Μνημονίου στη χώρα «με τον ήλιο και τη θάλασσα» θα μιλήσει για μια παρατεταμένη ώρα κοινής ησυχίας. Από κείνες τις ώρες των παλιών...
View ArticleΆφησέ με να ’ρθω στον τελευταίο ΣΤΑΘΜΟ ΟΝΕΙΡΩΝ εξαίσιου ίλιγγου ΣΙΩΠΗΣ...
ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ ευεργεσία ΣΙΩΠΗΣ στα έγκατα κτερίσματα της ΡΕΜΒΗΣ: με στίχους από αγαπημένα ποιήματα Μανόλη Αναγνωστάκη, Οδυσσέα Ελύτη, Κ.Π. Καβάφη, Γιάννη Ρίτσου και Γιώργου Σεφέρη: «Θα φύγουμε κάποτε, εν...
View ArticleΟ κόσμος είναι όμορφος γιατί υπάρχεις εσύ, Θάλασσα, που φεγγοβολάς τη γαλήνη...
Η μέρα τρέμει από την ταπεινή χαρά του ήλιου που ακραγγίζει όνειρα στα βλέφαρα παιδιών… τρέμει να αρχίσει…. Λες και μάζεψε όλες τις λάμψεις από τα πεφταστέρια και μας τις προσφέρει στις ανοικτές της...
View Article