Clik here to view.
Αργύρης Χιόνης, Μεθυσμένος Ποιητής γράφει, μεσάνυχτα, ποίημα μεθυσμένο που,...
Κυνηγημένη από το φόβο μια δορκάδα τινάχθηκε τόσο μακριά, τόσο ψηλά που αναλήφθηκε στους ουρανούς.Ο Φόβος έμεινε εδώ, στη γη, κοιτώντας άναυδος, το αθέλητο κι ωστόσο υπέροχο δημιούργημά του: τον...
View ArticleClik here to view.
Έτγκαρ Κέρετ, Τα χείλη μου πρόφεραν μια λέξη που δεν γνώριζα τη σημασία της
Όλο τον καιρό που ήμασταν μαζί αντιλαμβανόμουν πως ο θάνατος μπορούσε να έρθει να με πάρει ανά πάσα στιγμή. Ποτέ όμως δεν είχα σκεφτεί πως ο ίδιος θάνατος μπορούσε να επισκεφτεί και τον Χανς. Δεν...
View ArticleClik here to view.
Νάνος Βαλαωρίτης, Ποιο ήταν αυτό το θαρραλέο φάντασμα που τόσο γενναία με...
Ήμουνα κάποτε δένδρο – μισό δένδρο μισός άνθρωπος. Είχα ψυχή, μάτια, μύτη και αφτιά ανθρώπου. Τα χέρια μου ήταν κλαριά, τα πόδια μου ρίζες, ο κορμός μου κορμός δένδρου, ο αφαλός μου ένας ξύλινος...
View ArticleClik here to view.
Δώρα Κασκάλη, Κράτησε μόνο τη θολή όραση της γυναίκας που θέλει να γοητεύσει...
Μέσα στὴν πηχτὴ νύχτα ποὺ μπαίνει ἀπὸ τὸ παράθυρό της σχηματίζεται στὶς ἄκρες τῶν χειλιῶν της ἕνα φευγαλέο χαμόγελο, στὴ σκέψη ὅτι κάτι τέτοια ἄσπρα πουκάμισα εἶναι συσκευὲς...
View ArticleClik here to view.
Ανδρέας Εμπειρίκος, Μέσα στο άγχος πόλεως πολιορκημένης ο ποδηλατιστής έπνεε...
Τον τρίτον όμως μήνα της πολιορκίας, ο άνθρωπος αυτός, διετύπωσε όλως αιφνιδίως, δια πρώτην φοράν μίαν επιθυμίαν που ήτο και αξίωσις. Ο δήμαρχος την είχε καλέσει ένα πρωί, για να του προσφέρει, ένα...
View ArticleClik here to view.
Απόστολος Μωραϊτέλης, Επτά Γράμματα στο βωμό που θυσιάζονται ζωές, μια λέξη...
Η θάλασσα περιμένει πάντα εκεί τον εραστή ήλιο. Είναι πανέμορφο το λαμπύρισμα των αχτίδων πάνω της. Ερωτοτροπούν αιώνες τώρα κάθε ημέρα σαν και αυτήν. Οδηγώ μαγεμένος από την εικόνα αυτή που δεν μου...
View ArticleClik here to view.
Μήπως ο καθένας μας είναι το κρυφό του όνομα στο άπειρο λεξικό του Θεού
Οι λέξεις ήταν τότε πολύ πιο κοντά στην πρώτη τους συγκίνηση. Οι λέξεις ήτανε σύννεφα που έσταζαν άλλες εικόνες. Η λέξη άλσος π.χ. έκρυβε ένα ολόκληρο δάσος από νοερά πεύκα… Μήπως, όμως, ο καθένας μας...
View ArticleClik here to view.
Κατερίνα Έσσλιν, Δε θα γεννήσω σήμερα, γιατρέ. Θα έρθω αύριο ή μεθαύριο…
Χρόνια πολλά κράτησε επί τούτου το νεογέννητο στα μέσα της, εκεί να ψηλώνει, εκεί ν’ απλώνεται, εκεί να κοινωνεί, πριν το φέρει ανορθόδοξα στον κόσμο (λες και δεν ήταν σώμα το σώμα της πια, μα...
View ArticleClik here to view.
Αποστόλης Αρτινός, Έρωτας της ιδέας του Σώματος και Νεκρά Θέση του βλέμματος...
«Λάβετε φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου»[ο Κύριος] Και άγγιξε ποθούμενος το ξένο σώμα. Ξένο που έμοιαζε με το δικό του. Να ψηλαφεί τις σχισμές, να υγραίνει, και πάλι να ’ρχεται. Με ζέστη που όμοια...
View ArticleClik here to view.
Σίμωσε να πεις νερό, μετά μπορείς να πεις τη Λέξη, έλα… η Λέξη είναι ο Δρόμος
Τέσσερεις πυγολαμπίδες πλησίαζαν κι’ όσο πλησίαζαν τόσο μεγάλωναν σαν αιθερικά που ’χαν τη μορφή του ξωτικού, του περατάρη, της νεράιδας και της κυράς. Του χαμογελούσαν όλοι και του φώτισαν το...
View ArticleClik here to view.
Αλέξιος Μάινας, Πες το σύμπτωση αν σε βοηθάει
Καὶ τελειώνει τὴν ἱστορία λέγοντας ἐπὶ λέξει: φοβᾶμαι μὴν κάνει καμιὰ μαλακία καὶ μείνει ἔγκυος μὲ τὸν ὑδραυλικό. Ἐννοῶ ἡ ἱστορία εἶναι χαρακτηριστικὴ γιὰ τὴν...
View ArticleClik here to view.
Ιωάννα Γαλανάκη, Απέναντι από την πόλη των τυφλών
«ὅσο ζεῖ κανεὶς εἶναι καλύτερο νὰ βρίσκεται ἀπέναντι ἀπ’ τὸν παράδεισο…»Πρὶν ἀπὸ πολλοὺς αἰῶνες οἱ Μεγαρεῖς πῆγαν στοὺς Δελφοὺς καὶ ζήτησαν τὴ γνώμη τοῦ Μαντείου σχετικὰ...
View ArticleClik here to view.
Σταύρος Σταυρόπουλος, Χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό λες και είναι το ποίημα...
ΕΧΩ ένα κατεδαφισμένο ναό ανάμεσα στα δόντια μου: Η μνήμη της γλώσσας. Τα φιλιά – σπασμένα μάρμαρα. Μουτζουρωμένα. Κάρβουνο ζωγραφικής. Ο χρόνος σιγά σιγά τα μαυρίζει. Το μισό μου πρόσωπο είναι από...
View ArticleClik here to view.
Νάνος Βαλαωρίτης, Κάθε πρωί έβγαζε τα μάτια της διαδραματίζοντας πτήσεις...
Ο χρόνος είναι λιγοστός του κάθε ανθρώπου και το λάθος του υπέρμετρα μεγάλο ώστε ποτέ να μην ταιριάζει ο πόθος και το ποθούμενο στον ίδιο καιρό, αλλά να ’ρχονται πάντοτε σ’ άλλους καιρούς… Μονάχα τη...
View ArticleClik here to view.
Ραντεβού με το θεόσταλτο νεαρό στο ύψος του τεσσαρακοστού δεύτερου ορόφου
Αν εἶναι σκληρὸ καὶ μόνο νὰ πέσεις ἀπὸ ἕνα σύννεφο καὶ νὰ ἀκουμπήσεις μὲ τὰ πόδια στὸ ἔδαφος, πιὸ σκληρὸ θὰ εἶναι νὰ πρέπει νὰ τὸ κάνεις μὲ τὸ κεφάλι.ANΗΞΕΡΕ τί θὰ συνέβαινε μετά,...
View ArticleClik here to view.
Άννα Αφεντουλίδου, Γυναικείος Πόθος σε αυτοβιογραφικό σημείο διέγερσης: Υγρό...
Έχω στην τσέπη μου τον πόνο σου. Καλά κλεισμένο στο καντράν του κινητού μου. Λίγες λέξεις επιμελώς επιλεγμένες συνιστούν το μυστήριο της αγωνίας σου. Εξετάζεις τις πιθανότητες. Εκλογικεύεις τις...
View ArticleClik here to view.
Παυλίνα Παμπούδη, Είμαστε γύρω στα είκοσι και εξακολουθούμε να ταξιδεύουμε...
Οι αξιαγάπητες εβδομάδες των χαριτωμένων ηλικιών και η επίδραση της λογοτεχνίας στα παιχνίδια των συναναστροφών μας: όλοι μας τόσο αισιόδοξοι, που αρχίζει πια να μας χαλάει το κέφι – η μέρα είναι πολύ...
View ArticleClik here to view.
Νάνος Βαλαωρίτης, Η γυναίκα αυτή φορώντας κλειδώσεις ωραίου σκελετού κάτω από...
Το διάστημα που χώριζε το ένα όργανο από το άλλο μίκραινε ανεπαίσθητα ώσπου σε λίγο θα έφτανε η ώρα να συναντηθούν η πρύμη με την πλώρη του άλλου πλοίου όπως το πλησίασμα ενός ήλιου από κομήτη που θα...
View ArticleClik here to view.
ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ, Ο κύριος Πάλομαρ δεν μπορεί να φανταστεί τι μπορεί να...
Τι να είναι άραγε ο έρωτας όταν στη θέση του δέρματος υπάρχουν θωρακικοί σπόνδυλοι και κεράτινες πλάκες; Μήπως όμως κι αυτό που εμείς ονομάζουμε ερωτική πράξη δεν είναι τάχα ένα πρόγραμμα των σωματικών...
View ArticleClik here to view.
Μαρία Χρονιάρη, Η πραγματικότητα κρύβεται πίσω απ’ τα μάτια της μνήμης
Μια μέρα θα μαζέψω όλες τις φωτιές και θα τις γκρεμίσω απ’ το μπαλκόνι. Οι άνθρωποι είναι σπίτια. Γεμάτα από άδεια σπίτια. Μαραθώνιος στις φλέβες του λαιμού σου. Τα συναισθήματα είναι ύπουλα. Τρυπώνουν...
View Article