Έχω στην τσέπη μου τον πόνο σου. Καλά κλεισμένο στο καντράν του κινητού μου. Λίγες λέξεις επιμελώς επιλεγμένες συνιστούν το μυστήριο της αγωνίας σου. Εξετάζεις τις πιθανότητες. Εκλογικεύεις τις εκδοχές. Αναρριχάσαι στο αδιέξοδο. Σταγόνες ιδρώτα. Στεγνά χείλη διατρέχουν τη γλώσσα γδέρνοντας τα σύμφωνα. Θαμπά τα δάχτυλα μετράνε τους κόμπους. Πιες να κοιμηθείς. Κοιμήσου να ονειρευτείς τα ανήσυχα. Ξύπνα να αναμετρηθείς. Σου αρέσει, αγάπη μου; (Γυναικείος Πόθος)
Αύτανδρες οι αγάπες μου βυθίζονται πανομοιότυπα κοινές κοινότοπα απαράλλαχτες άνδρες άψυχα ανδρείκελα τρέφονται με τον πλακούντα του έρωτά μου δειλοί και ψεύτες - ΦΙΛΑΝΔΡΟΣ
ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΕ ΚΟΜΜΩΤΗΡΙΟ (από τις Επτά μικρές ετερο-βιογραφίες της Άννας Αφεντουλίδου που περιέχονται στο βιβλίο της ΕΛΛΕΙΠΟΝ ΣΗΜΕΙΟ)
Η σκέψη μου σε βρήκε να… Τυλιγμένη σε αλουμινόχαρτα. Κάθομαι. Πρώτη φορά. Διαβάζω Χ.Π. Τον αγαπημένο μου. Ξέρεις. Ενθουσιασμένη. Μου ’ρχεται να ουρλιάξω από ευχαρίστηση. Θα με περάσουν για τρελή. Πλησιάζει η κοπέλα. Αν θελήσει τώρα να μου αλλάξει θερμοκρασία, θα τη χαστουκίσω. Κεραυνοβολημένη. Θα γελάω. Γελάω. θα… Α! Ξέχασα! Ξαφνικά ανακάλυψα ότι αυτό που πάντα ήθελα ήταν να γράψω ένα θεατρικό. Δεν έχω ιδέα. Εξ ων συνετέθη. Απλά και μόνο. Γι’ αυτό και δεν αγχώνομαι. Πρώτη φορά. Γέμισα όλον τον κόσμο φιλιά. Σε φιλώ. Πολλά πολλά φιλιά. Ξέρεις. Γράφω. Έγραψα. Θα γράφω.
Πρέπει να τελειώσω. Ποτέ δεν θα σταματήσω αν δεν τελειώσει. Εγώ και το σκοινί. Χωρίς δίχτυ. Εγώ και το κενό. Ξέρεις. Αν δεν μπορέσω. Ήταν αργά. Για μένα. Σημαίνει. Από την αρχή. Άντε και καλή λεφτεριά. Και μετά; Αλήθεια, το έχεις σκεφτεί; Μετά, τι; Δεν. Δεν έχει. Καμιά σημασία. Ναι ναι. Δεν ναι. Έχει. Όχι, όχι. Καμιά;… ή μήπως…
Σημαίνει. Σημασία. Σημαδεμένη. Σήματα. Μορς. Ακατανόητα. Η κυρία με τα ρόλεϊ. Με κοιτάζει περίεργη. Περίεργα. Με. Περιεργάζεται. Γαμήσου, κότα. Κατ’ οίκον παραδοθείσα. Ντροπή, κυρία! Κύριοι, το κύρος! Η αγωγή, κύριε! Το καθήκον. Μα δεν το είπε φωναχτά! Δηλαδή, από μέσα, επιτρέπεται;
Ποτέ.
Δεν ξέρεις.
Μέσα.
Κανείς.
Από.
Τι.
Φιλιά.
ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΕ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ (από τις Επτά μικρές ετερο-βιογραφίες της Άννας Αφεντουλίδου που περιέχονται στο βιβλίο της ΕΛΛΕΙΠΟΝ ΣΗΜΕΙΟ)
Πεντέλη, Υμηττός και Πάρνηθα. Σωρεύω άχρηστες γνώσεις, για να γεννήσω μισά παιδιά, θα ξοδέψω τη ζωή μου ψάχνοντας το άλλο μισό. Κίτρινο φως χάραξε τις μέρες μας, σημάδεψε το θάνατο, σμήνη πουλιών έχασαν το δρόμο, πολύ αργά να κινήσουν για αλλού ή να γυρίσουν πίσω, φεύγουν κυκλώνοντας το χρόνο με την ελπίδα ότι πετώντας πάνω από τα παράθυρά μας κάποιος θα τα δει. Ξανθιά μαλλιά γυναικών χτενισμένα, βαμμένα, αγκιστρωμένα ξανά και ξανά πάνω στο φόβο του θανάτου. Παγωμένος ο αέρας ξήλωσε την επιθυμία, με τι δύναμη να ξεναγήσεις το άγνωστο, να δεις ό,τι ανίδωτο υπήρξε, ν’ ακούσεις ό,τι άρρητο έμεινε. Καλύτερα ο σίγουρος ζεστός χώρος του καφενείου, γνωστά τα χνώτα των αγνώστων ανθρώπων, η βιαστική αστραπή του πόθου στα μάτια της κοιμήθηκε αμέσως. Περιμένεις περιμένεις στο ταμείο, στο τραπέζι, στην παρέα, στο λεωφορείο ανοίγει η πόρτα ρεύμα, κλείνει η πόρτα θόρυβος. Η θερμή ησυχία των ανθρώπων σκουπίζει το τραπέζι μου =γλυκιά κίνηση από ξένο χέρι- ακούω το σφουγγάρι, βλέπω τον ήχο του, μυρίζω το τρίξιμό του, είμαι εδώ υπάρχω, θέλω δεν έχω, ποτέ δεν είχα… Η ανυπομονησία του απραγματοποίητου οργανώνω, σχεδιάζω να σε κοιμηθώ σε άλλο κρεβάτι με άλλο κορμί, με τη διέγερση του τέλους, με το φόβο του κινδύνου, θα κατασπαραχθώ από τη διάψευση, θα σε κατασπαράξω όμως πρώτα με το άγριο πάθος της εκδίκησης, το μόνο παρόν, η πνιγμένη σιωπή της απόγνωσης –θα σε προκαλέσω, θα σε πονέσω, θα σ’ αφήσω να ελπίζεις στη γεύση του ονείρου, η γεύση του αίματος θα την σκεπάσει, θα σ’ αφήσω να σκοτώσεις το όνειρο, θα σκουπίσω το αίμα της παρθενιάς του και θα φύγω- ελεύθερη πια από όνειρα θα κινήσω να βρω τους άλλους, η μυρωδιά της αρένας θα με κρατήσει ζωντανή για πάντα…
Άννα Αφεντουλίδου, Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε Μεσαιωνική και Νεοελληνική Λογοτεχνία, με ειδίκευση στη Γενική Συγκριτική Γραμματολογία, στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έχει ασχοληθεί, σε επίπεδο μεταπτυχιακών σπουδών, με την ποίηση του Α. Εμπειρίκου και με τη σύγχρονη κυπριακή λογοτεχνία Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή με τίτλο Ελλείπον Σημείο, η οποία συμπεριελήφθη στη μικρή λίστα υποψήφιων βιβλίων πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, για τα Λογοτεχνικά Βραβεία 2010 του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ. Το διήγημά της Μύθου Εγκώμιον επιλέχθη για την ανθολογία διηγήματος Θεσσαλονίκη 2012 από τις εκδόσεις Ιανός. Κείμενά της έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και ηλεκτρονικές ιστοσελίδες.