Quantcast
Channel: παροράματα ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ, το ελάχιστο μέτρο να σε ψάχνω, όχι να σε βρω
Viewing all articles
Browse latest Browse all 233

Άννα Αφεντουλίδου, Ένας Ποιητής που αναζητούσε μίαν επίμονη έμπνευση, ένα μικρό θαύμα ζωής

$
0
0

Η πολύτιμη γλώσσα του κατάφερε να με βγάλει από έναν δια βίου λήθαργο… Δεν μου ζήτησε ποτέ ξανά τίποτα, πάρεξ εκείνο το πρώτο φιλί, που είχε ακούσει πως θα του χάριζε το ταλέντο, που του χρωστούσε η μοίρα


 ΜΕ ΚΑΛΟΥΣΕ καὶ μὲ κα­λοῦ­σε ξα­νὰ καὶ ξα­νὰ μὲ τὴν χα­μη­λό­φω­νη, σχε­δὸν με­λω­δι­κὴ φω­νή του τό­σο ἐ­πί­μο­να καὶ τρυ­φε­ρά, σχε­δὸν βα­σα­νι­στι­κά. Ὥ­σπου τὰ κα­τά­φε­ρε νὰ μὲ βγά­λει ἀ­πὸ τὴ χρό­νιά μου νάρκη, ἀ­πὸ ἕ­ναν διὰ βί­ου, μοῦ φαι­νό­ταν, λή­θαρ­γο.
Βα­θυ­πρά­σι­να στο­χα­στι­κὰ μά­τια, μαῦ­ρα σγου­ρὰ μαλ­λιά. Λε­πτά, κα­τά­λευ­κα δά­χτυ­λα. Εἶ­χε τὴ συνήθεια νὰ τυ­λί­γει ἀρ­γὰ μιὰ μπού­κλα στὸ δεί­χτη του, κα­θὼς μι­λοῦ­σε, μὲ τὸ βλέμ­μα χα­μέ­νο κά­που μα­κριά.
Ἕ­νας ποι­η­τὴς ποὺ ἀ­να­ζη­τοῦ­σε μί­αν ἐ­πί­μο­νη ἔμπνευ­ση. Σὲ τέ­τοι­ους χα­λε­ποὺς και­ρούς. Με­τὰ ἀ­πὸ τό­σα χρό­νια. Ἕ­να μι­κρὸ θαῦ­μα ζω­ῆς.
Ἐ­κεῖ­νο τὸ βρά­δυ μ’ ἔ­πει­σε ν’ ἀγ­γί­ξω τὰ χεί­λη του· ὤ, πό­σο χρό­νια εἶ­χα νὰ τὸ νι­ώ­σω!
Αὐ­τὸς γεύ­τη­κε τὰ μι­κρὰ μυ­στι­κὰ τῆς τέ­χνης καὶ τῆς ἀ­γά­πης κι ἐ­γὼ ἀ­πέ­κτη­σα κά­τι, ποὺ ἔ­χον­τας πά­ρει ἀπό­φα­ση πὼς κα­νεὶς δὲν θὰ ζη­τοῦ­σε, εἶ­χα πέ­σει σὲ ἀ­πό­γνω­ση.
Δὲν μοῦ ζή­τη­σε πο­τὲ ξα­νὰ τί­πο­τα, πά­ρεξ ἐ­κεῖ­νο τὸ πρῶ­το φι­λί, ποὺ εἶ­χε ἀ­κού­σει πὼς θὰ τοῦ χά­ρι­ζε τὸ τα­λέν­το, ποὺ τοῦ χρω­στοῦ­σε ἡ μοί­ρα.
Μό­νο κά­θε δεύ­τε­ρη μέ­ρα τοῦ ἀλ­λά­ζω τώ­ρα νε­ρὸ μὴ χά­σει τὸ χρῶ­μα του. Καὶ ποῦ καὶ ποῦ τοῦ ρί­χνω μιὰ μύ­γα μὴν πέ­σει σὲ ἀ­χρη­στί­α ἡ πο­λύ­τι­μη γλώσ­σα του.


Πηγή: ΑΝΝΑ ΑΦΕΝΤΟΥΛΙΔΟΥ «Μούσα»: Πρώτη δημοσίευση στις «Ιστορίες Μπονζάι, Η Αισθητική του μικρού», ένα ιστολόγιο για το μικρό διήγημα από το λογοτεχνικό περιοδικό ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ http://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/

Viewing all articles
Browse latest Browse all 233

Trending Articles