Ἀλλὰτώραἐκείνηβάζειτὶςφωνές, ἀνάμεσασὲφροῦτακαὶσπουργίτια, ἐκεῖνοςγραπωμένοςπίσωτηςὅτανὅλαἐκρήγνυνταικαὶἀρχίζειἡπανικόβλητηφυγή: τὸβάζουνστὰπόδιαἐσπαντρίγιες, καπέλα, σφιχτοὶκότσοι, πανωφόρια, ψάχνουντὸἄνοιγμαστὸφῶς, τὴνἔξοδοστὸνκόσμοτῶνφαντασμάτωνὅπουἐκείνηἡγυναίκαζεῖἀκόμηκαὶσήμερα, μὲτὴνἐμμονὴνὰἀνακαλύψειτὸπρόσωποτοῦἄντραποὺτὴνἀγάπησεμέχριτὸθάνατο.
«ΠΟΥΛΙΑ εἶναι μόνο, δὲν πρέπει νὰ φοβᾶσαι» ψιθύρισε ὁ ἄντρας στὸν αὐχένα της. Τότε ἀκούστηκε ξανὰ ὁ βόμβος, ὄχι πιὰ τόσο μακρινός, τῶν ἀεροπλάνων ποὺ σὲ λίγο θὰ πετοῦσαν πάνω ἀπὸ τὴν πόλη καὶ ὁ κόσμος ἄρχισε νὰ ἀνησυχεῖ. Ὅλοι συνωστίζονταν στὰ τελευταῖα σκαλοπάτια, στὴν ἔξοδο τοῦ μετρό, ἀναποφάσιστοι, τρέμοντας τὶς βόμβες. Ὁ ἄντρας ἐκμεταλλεύτηκε τὴν περίσταση γιὰ νὰ κολλήσει πίσω της. Ἐκείνη, ἐνστικτωδῶς, ἕσφιξε πιὸ δυνατὰ τὶς σακοῦλες μὲ τὰ τρόφιμα ποὺ τόσες ὧρες κουβαλοῦσε. «Βλέπεις ὅτι πουλιὰ εἶναι μόνο;» ἐπέμεινε ἐκεῖνος, ἀκουμπώντας ξεδιάντροπά τα χείλη του στὸ αὐτί της. Ἀνάμεσα στὰ πόδια τῶν ἀνθρώπων, ἡ γυναίκα εἶδε τὰ σπουργίτια ποὺ χοροπηδοῦσαν τρομαγμένα καὶ κάτι ἄνοιξε μέσα της. Καὶ τότε τὸ χέρι του στὸ γοφό της, τὸ μπλέξιμο μὲ τὴν ἄκρη τῆς φούστας της, τὰ δάχτυλα νὰ περιπλανιοῦνται. Καὶ ὅμως, ἐκείνη δὲν γυρίζει νὰ τὸν χαστουκίσει ὅπως θὰ ’πρεπε. Ἀνυπόφορη πλέον ἡ θέρμη ποὺ σφίγγει τὰ σωθικά της, προτιμάει νὰ ὑποκριθεῖ ὅτι ἀντιστέκεται καὶ κάνει πὼς παλεύει, σκίζονται οἱ σακοῦλες μὲ τὰ φροῦτα καὶ τὰ ὡραῖα βερίκοκα ξεχύνονται στὶς σκάλες σὰν χρυσὸς καταρράκτης. Ἀλλὰ τώρα ἐκείνη βάζει τὶς φωνές, ἀνάμεσα σὲ φροῦτα καὶ σπουργίτια, ἐκεῖνος γραπωμένος πίσω της ὅταν ὅλα ἐκρήγνυνται καὶ ἀρχίζει ἡ πανικόβλητη φυγή: τὸ βάζουν στὰ πόδια ἐσπαντρίγιες, καπέλα, σφιχτοὶ κότσοι, πανωφόρια, ψάχνουν τὸ ἄνοιγμα στὸ φῶς, τὴν ἔξοδο στὸν κόσμο τῶν φαντασμάτων ὅπου ἐκείνη ἡ γυναίκα ζεῖ ἀκόμη καὶ σήμερα, μὲ τὴν ἐμμονὴ νὰ ἀνακαλύψει τὸ πρόσωπο τοῦ ἄντρα ποὺ τὴν ἀγάπησε μέχρι τὸ θάνατο.
[Πηγή: Καρόλα Ἄικιν (Carola Aikin) Ἀπὸτὴσυλλογὴμικρο-διηγημάτων Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος (ἐπιμ.) 18+ Minicuentos eroticos. Ἀνθολογία ἰσπανικοῦἐρωτικοῦμικροδιηγήματος, Ἀθήνα, 2013- Πρώτη δημοσίευση στις «Ιστορίες Μπονζάι, Η Αισθητική του μικρού», ένα ιστολόγιο για το μικρό διήγημα από το λογοτεχνικό περιοδικό ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ http://bonsaistoriesflashfiction.wordpress.com/ ]